Madera Środkowa

Madera Środkowa pełna jest górskich szlaków, przepięknych wąwozów, przerażających przepaści, cudownych szczytów, a przede wszystkim niesamowitych widoków i spacerów ponad chmurami.

Aż ciężko w to uwierzyć, że jeszcze 50 lat temu, środkowa część Madery była praktycznie niedostępna. Nieliczne szlaki, wąskie i kręte wykute w pionowych zboczach gór. Przez te lata wyspa bardzo się rozwinęła, tunele przechodzące przez góry umożliwiły przedostanie się z jednego końca wyspy na drugi w zaledwie kilkadziesiąt minut. Jednak jeśli chcecie zobaczyć prawdziwą Maderę, musicie zejść z asfaltowej drogi i ruszyć szlakiem w głąb wyspy!

Mapa z oznaczonymi miejscami znajduje się na samym dole! (kliknij tutaj)

Spis treści:

1. Curral das Freiras ***
2. Eira do Serrado
3. Pico do Arieiro, czyli najłatwiejszy szczyt na świecie ***
4. Dodatek: szlaki, które warto przejść (opis+mapa)
   • Boca da Corrida – Pico Grande – szlak na szczyt Pico Grandę
   • Boca da Corrida – Curral das Freiras – szlak z panoramą na najwyższe góry
   • Eira do Serrado – Curral das Freiras – dawna ścieżka zakonnic
   • Caldeirão Verde – Caldeirão do Inferno – szlak do „Diabelskiego Kotła”

Curral das Freiras ***

Wioska znajdująca się w dolinie przypominającej krater – Curral Das Freiras, czyli dosłownie Zagroda lub Folwark Zakonnic.

Zagroda Zakonnic to jedna z tajemnic wyspy. Do niedawna urokliwość tego miejsca, mogli podziwiać tylko nieliczni, bowiem dostęp do wioski był bardzo ograniczony. Szlak znali tylko miejscowi pasterze oraz uciekinierzy szukający bezpiecznego miejsca. Pierwsza osada powstała tutaj pod koniec XV wieku, a okoliczne ziemie należały do klasztoru św. Klary z Funchal. W roku 1566 osiedliły się tutaj zakonnice z Funchal, uciekające przed najazdami piratów. Wioska otoczona górami, niewidoczna z morza, była idealnym schronieniem dla uciekinierów. To właśnie wtedy miejsce to nazwano Doliną Zakonnic.

Będąc w Curral Das Freiras warto wybrać się do Kościoła Matki Bożej oraz spróbować słynnych lokalnych przysmaków z kasztanów.

Eira do Serrado

Znajdujący się na wysokości 1095 m.n.p.m., punkt widokowy Eira do Serrado to najlepsze miejsce by podziwiać piękno Doliny Zakonnic i zarazem jeden z najpiękniejszych punktów widokowych na całej wyspie!

Na szczycie znajduję się także sklep z pamiątkami, spa i hotel. Idealne miejsce dla tych, którzy lubią zaszyć się z dala od ludzi i odpocząć w ciszy!

Pico do Arieiro, czyli najłatwiejszy szczyt na świecie ***

Pico do Arieiro to trzeci najwyższy szczyt na Maderze. Góra ma wysokość 1818 metrów, na jej wierzchołek prowadzi przepiękny, ale i wymagający szlak. Lepiej jednak zachować siły na zdobywanie innych szczytów, w szczególności, że na Pico do Arieiro można wjechać… samochodem! To czyni górę najłatwiejszym szczytem do zdobycia.

Szlakiem Nazz:

Początek trasy znajduję się na szczycie Pico do Arieiro (dziwnie to brzmi :D), stamtąd ruszyłam na punkt widokowy Miradouro do Juncal znajdujący się zaledwie pare metrów od głównego punktu widokowego. Oczywiście mgła chwilowo przesłoniła cały widok, ale już po kilku minutach wiedziałam, że warto było tam podejść. Następnie skierowałam się do punktu widokowego Miradouro do Ninho da Manta, oddalonego około kilometr od szczytu. Zejście w jego kierunku jest przyjemne i myślę, że każdy nawet ze słabszą kondycją da radę tam dotrzeć. Będąc już na punkcie Miradouro do Ninho da Manta, warto podejść te 200-300 metrów dalej do Pedra Rija, to chyba najpiękniejsze miejsce na Maderze jakie widziałam. Z obu stron jest przepaść, a widoku nie da się opisać słowami!!

Najtrudniejszym elementem trasy jest powrót, cały czas pod górkę nierównymi stopniami. Całe szczęście po drodze można przystanąć!

Opis pozostałych szlaków Madery znajdziecie TUTAJ!

Dodatek: szlaki, które warto przejść (opis+mapa)

W środkowej części wyspy poza głównymi szlakami, znajduje się także kilka pobocznych, które warto odwiedzić. Są to trasy na mniej znane szczyty, pomiędzy najwyższymi szczytami, drogą zakonnic czy mniej znane lewady. Mnie zabrakło czasu, ale mam nadzieje, że wam się uda!

Boca da Corrida – Pico Grande

Szlak na Pico Grandę (1654 m n.p.m.) wymaga doświadczenia w trekkingu oraz minimalnego doświadczenia w wspinaczce, ponieważ część trasy pokonuję się przy pomocy lin ułatwiających wejście. Ozdobą szczytu jest „wierzchołek” w postaci skały na zaokrąglonej górze oraz panorama masywu centralnego i płaskowyżu Paul da Serra. Ze względu na poziom trudności szlaku, zaleca się zdobywanie go tylko podczas dobrej pogody!!

Opis pozostałych szlaków Madery znajdziecie TUTAJ!

Poziom trudności: trudny

Dystans: 4,7 km (w jedną stronę)

Czas: 2:30-3:00h (w jedną stronę)

Boca da Corrida – Curral das Freiras

Bardzo różnorodna trasa, pełna stromych podejść i zejść, pokonywana w pełnym słońcu, porośnięta drobnymi krzewami i kępkami traw. Szlak zazwyczaj jest dość szeroki, czasem biegnie wzdłuż stoków i nie zawsze jest zabezpieczony! Podczas przemierzania szlaku możemy podziwiać widoki na najwyższe góry Madery!

Opis pozostałych szlaków Madery znajdziecie TUTAJ!

Poziom trudności: średni

Dystans: 8,6 km (w jedną stronę)

Czas: 4-4:30h

Eira do Serrado – Curral das Freiras

Spacer dawną ścieżką zakonnic, to jedna z dróg, którą niegdyś używano, by dostać się do wioski. Szlak nie jest długi, ani wymagający, jedynie nieustające strome zejście jest dosyć męczące (w drugą stronę podejście może dać popalić).

Opis pozostałych szlaków Madery znajdziecie TUTAJ!

Poziom trudności: łatwy/średni

Długość: 3 km (w jedną stronę)

Czas: 1:30 h (w jedną stronę)

Caldeirão Verde – Caldeirão do Inferno

Szlak do „Diabelskiego Kotła” jest przedłużeniem szlaku PR9 Levada do Caldeirao Verde. Jak sama nazwa mówi, jego przejście nie należy do najłatwiejszych. Szlak w wielu miejscach jest bardzo wąski, mokry, śliski, a do tego wszystkiego niezabezpieczony. Wodospady leją się na głowę, pełno tu ciemnych tuneli, a droga i okolica często spowita jest mgłą. Wyprawa tylko dla doświadczonych osób (szlak często zamknięty ze względu na osuwiska ziemi).

Opis pozostałych szlaków Madery znajdziecie TUTAJ!

Poziom trudności: trudny

Dystans: 2,5 km (w jedną stronę)

Czas: 1:30h (w jedną stronę)

Ubiór: wodoodporny/konieczna latarka

Mapa:

Jeśli mój artykuł pomógł Ci w zaplanowaniu trasy i zebraniu niezbędnych informacji, będę wdzięczna za wsparcie w spełnianiu moich marzeń w postaci postawienia mi kawy!